Superman? SuperOpa!

In januari 1920 werd mijn opa geboren in Eindhoven. Hij heeft altijd in de technische branche gewerkt, onder andere bij Philips. Hij is al een redelijke tijd gepensioneerd, maar zijn interesse voor techniek is nooit verloren gegaan. Email, MSN, Skype, Google, Youtube, mijn opa weet het allemaal.

Afgelopen zaterdag vierde mijn opa Toon zijn 90ste verjaardag, die hij zelf tot in de puntjes geregisseerd had. De uitnodiging, de catering en de genodigden (ook al is deze lijst helaas flink gekrompen door de jaren heen) heeft hij zelf geregeld met zijn nieuwe mobiele telefoon.

Een half jaar geleden vroeg mijn opa of ik en mijn zus met hem mee wilden gaan naar enige elektronicazaken, want hij wilde zijn laptop vervangen voor een vaste computer. "Die kleine lettertjes op de laptop zijn mij toch wel wat klein meidjes," was zijn argument met zijn nog altijd aanwezige Brabantse accent. Mijn zus en ik gingen de tocht aan naar Gorinchem, waar hij nog zelfstandig woont in een prachtig appartement. In de eerste zaak waar wij binnenkwamen, was het uitverkoop, top dus! Computer, scherm en toetsenbord waren sterk in de aanbieding. Uitverkoop of niet, mijn opa blijft een onderhandelaar. Hij sprak de verkoper aan met: "Goh, als ik nu deze computer koop, krijg ik dan een paar goede speakers erbij?" Of: "Goh, zullen we het bedrag afronden naar beneden?" Waar mijn zus en ik enig schaamrood op de wangen kregen, eindigde de onderhandeling uiteindelijk op een vriendelijke en grappige manier. "Nee heb je, ja kun je krijgen," is een van zijn gebruikte motto's. Er werd betaald, en de computer werd door ons geïnstalleerd in zijn huis. Een week later werd ik (weer in het Amsterdamse) gebeld door opa, of ik nog even langs kon komen om zijn printer, scanner en programma's te installeren. Ik kwam aan bij hem thuis en aanschouwde de mooie zwarte, chique computer. Naarmate ik dichterbij kwam, zag ik witte stipjes op de enter-knop, de delete-knop, on/off knop op de pc en beeldscherm, en nog meer op veel-gebruikte knoppen. Ik vroeg aan mijn opa: "Ehm, opa, waarom heeft u uw computer met typex beschilderd?" "Nou meidje, dan kan ik zien waar de knopjes zitten, meer reliëf begrijp je?" Ik vroeg hem waarom hij er dan geen stickers op geplakt had, waarop hij antwoordde: "Ach, die had ik toch niet in huis! En daarnaast, het is mijn computer, ik ga hem niet meer verkopen ofzo hoor!" Waarop ik heel hard moest lachen. Geweldig, typisch opa.

Terug naar zijn verjaardag van afgelopen zaterdag. De opkomst was geweldig en het was hartstikke gezellig. Van tevoren was hij al vastberaden over zijn cadeautip...
Mijn opa reist nog vaak en leest graag. Hij gaat regelmatig naar de bibliotheek om weer een nieuwe stapel leesvoer te halen. Na enig research op het internet is hij erachter gekomen dat er tegenwoordig een E-Book bestaat, waarmee je digitale boeken in een apparaat kunt laden en vanaf het apparaat kunt lezen. Wat doet mijn opa? Hij vraagt voor zijn verjaardag aan iedereen een bijdrage voor een E-book. "Superhandig voor op reis, en scheelt me de op en neertjes naar de bieb!" De spaarpot voor zijn cadeau was aardig gevuld, maar zijn kinderen (mijn moeder, oom, tante) wilden hem toch iets tastbaars geven op zijn feestje. Na een speech van mijn oom kreeg mijn opa een voorproefje op zijn E-book die hij zelf uit gaat zoeken (aangezien er meerdere soorten en maten op de markt zijn).

Ik vind het geweldig en fascinerend dat mijn opa zich nog zo interesseert in de overvolle mediawereld van tegenwoordig.
Één woord: SUPEROPA